üniversite boyunca iple çekilen mezuniyetin aslında ne kadar da acı bir gerçek olduğunu anladıktan sonra yaşananlardır.
Sadece boş bakışlarla süzüyorum etrafı...Yapabildiğim tek şey bu... Gamımı, tasamı, kahkahamı taşıyan çimler sararmış... Arkamdan bakıyorlar ve ağlamaklılar...Damlalar geride kalmış artık bizim için... Büyümüşüz çünkü... Hayat bekliyormuş bizi... işe gidip para kazanmalıymışız... Gençliğimizi, heyecanımızı satarak hem de... Kulvarlarda baş göstermeli, farkımızı manşetlere taşımalıymışız... Kullanmayacağımız yabancı dillerle seçmeliymiş bizi yurdum insanları... Büyük patronlar... Alışmalıymışız zorluklara... Yapay iş yemeklerine ya da kangren gülücüklere... Sana değil size alışmalıymışız... Mezunum, mezunsun(uz), mezunlar !!!
