konu hakkında yeterli bilgi edinildiği taktirde, paradoks olmadığı anlaşılacaktır.
--spoiler--
islamda çok eşlilik ne allah'ın bir emri, ne de kuran' ın verdiği bir ruhsattır. kuran'ın hitap çevresi, daha çok ekvator kuşağı ikliminde görüldüğü gibi 'poligaminin' (çokeşlilik) yaygın olduğu bir toplumdu. kadınların durumu çok kötüydü. alınıp satılıyorlar, bırakın mirastan pay almayı kendilerine mirasçı olunuyordu. boşanmış bir kadının üzerine paltosunu (gömleğini, entarisini, şalvarını) atan erkek onu 'kapatmış' sayıyordu. bırakın şahitliği, evlenirken de boşanırken de onlara bir şey sormak zül addediliyordu. onlarla evlenmenin ve boşanmanın sınırı yoktu. kadınların son derece kötü durumlarını düzeltmek için işe buralardan giren kuran, evlenme, boşanma, miras vs. konularında da büyük reformlar yaptı. doğrusu kur'an ayetlerinin inişi sona erdiğinde, yani yirmi üç yılın sonunda bu işten tabiri caizse en kârlı çıkan kadınlardan başkası değildi. çünkü kuran'daki bütün kadınla ilgili ayetler onlara ya bir hak veriyor, ya da koruma ve kollama amaçlı hükümler ihtiva ediyordu.'' ilgili ayet şudur. 'yetimler konusunda adaleti koruyamayacağınızdan korkarsanız, sizin için temiz kılınan kadınlardan ikişer, üçer, dörder nikâhlayın. eğer bu durumda adaleti gözetemeyeceğinizden korkarsanız, bir tek kadınla yahut yeminlerinizin/sağ ellerinizin sahip olduklarıyla yetinin. işte bu, haksızlığa sapmamanız için en uygun yoldur. (nisa 3) 'demek ki ayetin sevk yönü, çokeşliliği teşvik değil; çokeşlilikten sakındırma, en azından dörde, üçe, ikiye hatta sonuçta teke indirme yönündedir. yani genellikle tekeşli evliliklerin olduğu bir toplumda giderek ikiye, üçe, dörde kadar çoğalma değil, zaten çokeşliliğin yaygın olduğu bir toplumda giderek dörde, üçe, ikiye hatta bire kadar azaltma amaçlanmaktadır.
--spoiler--
