8 veya 9 yaşımdayken sırtımı yasladığım paslı demir korkuluğun kırılmasıyla merdivenlere doğru surat üstü düşmek üzereyken nasıl olduğunu bile anlamadığım bir şekilde merdivenin hemen üstündeki pencere boşluğuna ayağımı denk getirip upuzun bir atlayış yaptım. * eğer düşseydim büyük ihtimal burnum kırılabilirdi. tüm bu yaşananlar olurken kuzenimin ağzı açık şekilde olayları takip etmesi de tehlikenin büyüklüğünü açıklıyordu sanırım...
