ravel'in en güzel eserlerinden biri. Yapıtta aynı notalar sürekli bir döngü içerisindedir ama her döngüde yeni bir enstrüman müziğe dahil olur. Bu da ayrı bir tat verir. Bu yüzden eser, bir insan hayatına da benzetilebilir, bir yandan sürekli monotonluk ama bir yandan da hep yeni bir heyecan olması. Bitiriş kısmında da tüm enstrümanlar müziğe dahil olur ve sert bir biçimde eser son bulur.
