Songül Öden ve Ceyda Düvenci'nin ev hanımı rolünün hakkını -bence- sonuna kadar verdiği, her ne kadar çakma bir senaryosu olsa da hoşuma gitmekte olan, her şeye rağmen türk yaşantısına doğru şekilde uyarlanabilmiş, kavak yelleri yahut küçük sırlar gibi örf ve adet kıvamı bakımından sırıtmayan dizi.
onu izlerken telefondaki nişanlımla aramızda geçen diyalog, diziye bağlanmakta olduğumun bir kanıtı olsa gerek:
-gittin mi bugün okula?
+hı-hım.
-hocanla konuştun tabii...
+hı-hım.
-e ne dedi, anlatsana.
+hı-hım.
-ne hı-hım? neyle uğraşıyorsun sen?
-hı-hım.
Hı-hım, seviyorum bu diziyi. Bunu, tipik bir hatun kişi eksikliği olarak görmesi muhtemel er kişiler kusura bakmasın tabii. Yapacak bi' şey yok, her kadın biraz ev kadınıdır ve her zaman umutsuz olmak için bir bahanemiz vardır.
