skolastik düşünceden sıyrılıp, aydınlanma çağına erişen avrupa'nın, dönemin sayılı düşünürlerindedir.
mutlu olmak için reçetesi, "delilik"tir. akla uzak olmak, gamsız olmak ona göre, mutlu yaşamaktadır. "aklı bir kenara atın!", "deli olun!" gibi ithafları vardır. kendisine göre en asil ve statü sahibi insanlar, haklarında: "aptal,"salak", "deli", "çılgın" gibi adlandırmalar yapılan kişilerdir.
"mutlu olmak için", sevdiği kadından yüz bulmayacak erkek, onu daha çok sevecekse; kayınvalidesinin ölümü için dua eden biri, ölüm töreninde sahte ağlayıcılar tutup, karısını peşkeş çekecekse, ne gereği var akıllı olmanın? mutsuzluğu artırmanın?
bir de örneklemi, testi var kendisinin. bir erkek yeni evlendiği eşine, içerisi "gerçek olmayan" elmaslarla dolu bir kutu veriyor. ve kadının elleri titriyor, yüreği hopluyor. cehalet ve bilgisizliği ile, "mutlu" oluyor kadın.. bunun sahte oldugunu öğrenmesinin gereği ne?
elması boynunda taşıyan ve gerçeği bilen kadın ile, sahtesini avucunda bulunduran kadının farkı ne?
