zamanı gelmişti ps 2 almanın daha geniş bir hayal gücü beklentim vardı. evden çıkarken babam ps 1 ide topla onuda götüreceğiz. anlamıştım 5 yıl geçirdiğim hayatımda bana en güzel anlarımı yaşattığını sandığım emektar konsolu satacaktık. duygulanmıştım, hayatın acımasızlığını o zaman fark ettim. yenilerin yerini eskisinin aldığını ve bunu yaparken ne kadar acımasız olduğunu. her zamanki yerinden nazik bir şekilde aldım ve teşekkür ettim bana kattığı şeyler için zamanı geldiğinde hem biraz heyecanlı hem de biraz buruktu kalbim ps 1 in bana küstüğünü düşündüm ben seni 5 yıl boyunca dışarıdaki hayattan kurtarmadımmı? şimdi beni dışarıya mı teslim ediyorsun der gibiydi poşetin içinden. kafam karışmıştı. yaptığım ikiyüzlülüğün farkındaydım ama ihtiyacım vardı.
