-artık nedense fazla yazamıyorum, zamanında dün en çok entry giren yazar istatistiğine birden çok girmiştim, ama artık içimden hiç bir şey yazmak gelmiyor, oldu da yazıyorsam bir süre sonra pişman olup siliyorum.
-çok saçma zamanlarda bir bakmışım ki ağlamışım, ağlanması gereken zamanlarda ise ağlayamıyorum.
-alnımın orta yerinde çok belirgin bir enayi yazısı var ama sadece aynada bakarken kayboluyor.
-kendi kendime konuşmayı çok seviyorum, çünkü biliyorum ki insanlar beni duydukları şekilde anlamak istiyorlar, bu yüzden insanlarla çok az konuşurum.
-insanların beni övmesini hiç sevmiyorum, kaldıramıyorum diyebilirim, hemen konuyu değiştiriyorum, aynı şekilde kendilerini övmemi istediklerinde ya da ihtiyaç duyduklarında yalan söylüyorum.
-kazandıktan sonra değil de kaybettikten sonra daha çok olgunlaşıyorum.
-farklı olmak için çabalamama rağmen hayatım boyunca farklı oldum, sanırım artık bu özelliğim beni ben yapan. ve bu beni gerçekten mutlu ediyor.
-küçükken gördüğüm rüyaları hala görüyorum, yatağa girdiğimde farklı şeyler düşünmeme rağmen hep aynı rüyaları görüyorum, yıllardır...
-insanlara verdiğim akılları kendim uygulasaydım şimdi gerçekten mutlu olabilirdim.
-hala insanların hepsini 'iyi' ya da 'kötü olmaya zorlanmış' olarak ayırıyorum.
-hümanist değilim sadece öyle davranıyorum.
-bir gün dünyadaki en mutlu insan ben olacakmışım gibi bekliyorum, olur muyum bilmiyorum ama hak ediyorum.
