karanlık korkusu

entry33 galeri
    4.
  1. insanlar kendisinden güçlü ya da bilmedikleri şeylerden korkarlar sadece; yani özünde tüm korkular gereksiz birer vesvese, bir mizahsen koyacak olursak ortaya:

    ”hey kurtarın beni!
    önümü göremiyorum..
    her taraf karanlık, önüme konulan ne bilmiyorum. bilmemezliğimden ötürü bağışlayın beni bilmiyorum işte!
    ne kadar dehşet verici karanlık, acaba neler var arkamda şimdi.. baksam görürüm belki..
    ama bakamıyorum, yüzleşmekten de korkuyorum korkunun kendisiyle..
    ah bir küçük ışık olsa..
    sokak lambasını da yakmayı unutmuş bu gün fenerci yürüdüğüm sokak evler, insanlar karanlık..
    bulutlar inadına sarmış ay ışığının etrafını, yıldızları, hatta güneşi ışık vermemeye sözleşmişler hepsi..
    nerden çıktı bu karanlık.. kalbimin atışlarını gözlerimle görüyorum sanki. sanki yerinden fırlayacak ve ben yok olacağım.
    aman tanrım, bu gölgeler..
    bu gölgeler öldürecek beni ne kadar da geliyorlar insanın üzerine..
    bir soğuk bir esinti hissettim burnumun ucunda, rüzgar mı..
    hayır!!!
    yoksa gizemli bir varlık mı ruhumu almaya gelen soluğunu yüzümde hissediyorum..
    gözlerimi kapadım sımsıkı.. açmak istemiyorum. karanlığı, zifiri karanlığı görmek istemiyorum.
    koşmak istiyorum, delice koşmak delice kaçmak bu karanlıklardan..
    ah! bir damla ışık olsa..
    karanlığın sonuna kadar koşmak istiyorum..
    lanet olsun yok mu bunun bir sonu..
    artık ayaklarımda benim değil.. tüm bedenim titriyor bana ne oluyor böyle..
    ah o ileride ki de öyle..
    hayır hayır..
    aklımı kaçırıyor olmalıyım.. evet bir adım.. bir adım daha.. gözlerim, gözlerimi açamıyorum.. ya o nefesini hissettiğim gizemli varlık karşımdaysa hala..
    hey! öldürecekseniz öldürün beni. yeter ki korkutmayın bu kadar fazla..
    neden saklanıyorsunuz içine bu siyah yorganın..
    bir ışık, ah bir ışık olsa…
    şimdi karanlıklar içinde geçecek bir ömrü gün parlaklığında ışıl ışıl geçecek bir on dakikaya değiştirmeye razıyım..
    sadece bir kaya, o kayanın üzerinde tek ayağımın basabileceği bir yer.. her taraf alabildiğine deniz yine deniz yine deniz.. ama aydınlık görüyorum ne olduğunu. tek ayak üzerinde geçireceğim denizle dolu ışıl ışıl bir ömür..
    ah karanlıklar gidin, rahat bırakın beni istemiyorum..
    karanlık suretlerinizi çekin çehremden, hey çekiştirmeyin rahat bırakın, rahat bı.. \”

    ———————————— yer yüzünde yıldız arıyorken; i.ö. 1372; akheramosis

    daha önce burada yayınlandı: http://tinyurl.com/7httbla
    0 ...