hayatımda ilk kez bulunduğum bi şehirde duyduğum söz.
zaten yaşım o zamanlar küçüktü. sebebini hatırlamadığım bir ağız dalaşı sonunda çingene çocuk bana bunu söylemişti.
ulan neyin kafasıymış o zamanlar. insan babasını bu iş için kullanır mı. ne cesaret , ne aymazlık.
şimdi ben buraya neden yazdım , nasıl yazdım ? çok mu iyi ettim . hayır ama içimde kalmasın istedim. cevabı verilmemiş sorularla dolu renkli çocukluğumdan gri bir sayfa araladım sadece.
entry e troll gibi başlayıp , vasconcelos gibi bitirmek istedim o da olmadı anasını satayım..