yaklaşık 20 yıl önce tanıştım bu dingille. gerçek yüzünü ise aşağı yukarı 4 sene önce araba aldığında öğrendim.
beni tanıyanlar bilir, bir motosikletim vardı. bu cümleyi sırf "beni tanıyanlar bilir" kalıbını kullanmış olmak için kurdum. hikayede fazla bir önemi yok. tamamen heves.
ne diyorduk? motosikletim vardı ve mutluydum. küçük vilayet çocuğuyum ben. ulaşımımı motosikletle yapardım. işte günlerden bir gün bu dingil de babasının arabasını almış ve yolda kaderin cilvesidir ki beni görmüş. fazla hızlı gitmiyordum ama kaza yapsam yaralanabileceğim kadar da hızlıydım. sen de 30km ben deyim 40.
evet evet, tam tahmin ettiğin hareketi yaptı sevgili okurum. zaten kendisini tanıdığım günden beri bir tahtası eksik bir arkadaştır. mesela "sen gıdıklanıyon mu?" diyerek böğrüne elini uzattığı akrabasını (ki o talihsiz de benim) 10 dakika yerde kıvrandırmışlığı (gıdıklayarak değil, bildiğin böğrümü delerek) vardır ve gerçektir.
neyse uzatmayayım, arabayı önüme kırdı ve motosikleti bir yana beni bir yana dağıttı. gözümü açtığımda cennetteydim. bunları da cennetten yazıyorum beyler. burası çok güzel.
bir an funny games'in senaristlerine özendim de beyler. bilmiyorum, şimdi kumandayı alıp geriye sarın. evet, arabayı üzerime sürdü ve motosikletimi bir tarafa beni bir tarafa gönderdi. iki hafta hastanede yattım. arkadaş da o günden sonra bursa'ya göç etti. hayatının geri kalanına oradakileri sakatlayarak devam ediyor olabilir, bilemiyorum. benden uzak olsun, allah'a yakın.
