Çocukken aksatmadan yaptığım davranış. En sevdiğim dua da;
yattım allah kaldır beni
nur içine daldır beni
can bedenden ayrılırken
iman ile gönder beni.
insan büyüdükçe, hayat mücadelesi içinde belki nankörlük, belki boşvermişlik, belki de ihtiyaç duymadığından unutuyor varlık sebebini ve dua etmeyi. Ne zaman ki dara düşüyor o zaman sığınacak yüce bir varlık arıyor. tıpkı benim gibi.
