6.
-
bedenim beni hapseden bir kafes
tutkunu olduğum danstan alıkoyan
ama aklım anahtarı tutuyor.
bedenim beni hapseden bir kafes
tutkunu olduğum danstan alıkoyan
ama aklım anahtarı tutuyor.
sahne korkusu ve kendime güvensizlikle
dikeliyorum.
boşa bir oyun..
ama her şekilde alkışlayacaklar!
bedenim beni hapseden bir kafes
tutkunu olduğum danstan alıkoyan
ama aklım anahtarı tutuyor.
tam karşımda dikiliyorsun
aklım anahtara sahip.
karanlık çağı aydınlatan
bir devirde yaşıyorum
yine de ölü benim dilim
şekiller hala kafamı dolduruyorken..
adını bilmediğim
bir devirde yaşıyorum
yine de korku devam etmemi sağlıyor
kalbim hala yavaşca atarken...
