Kafasındakileri, cümlelerine tam yansıtamayan bir yazardır. ikisi arasında bir dengesizlk varsa, edebi açıdan kalite düşer. Yani, tekbaşına topla binbir türlü hareketler yapan, topu boynunda sektirip topuğunda zıplatan bir futbolcu, aynı şeyi maç anında yapmaz. Takım oyunu içinde, bazen güzel çalımlar atabilir; ama 'bakın iyi topçuyum ' diyerek maöç esnasında göğsünde top sektirip ayağını topun etrafında dansözün başında para çeviren el gibi çevirmez.
Roman yazarı da bir çeşit futbolcudur. 'Ben ne cümleler kurarım' şeklinde şov yapmak ayrıdır, baştan sona konusuyla, karakterleriyle, olay örgüsüyle, yerinde ve güzel ama göze batmayan çalımlarla bir takımoyunu yani bir bütün yaratmak başkadır. Salinger'in Gönülçelen kitabı, basit yazılmıştır. Ama her daim ilk ondadır. Bu Salinger, top sektiremez, topu dokana takamaz anlamı taşımaz. Günümüzde, Hakan Günday'ın yazılarında gözebatan, rahatsızlık verici bir stil var. Yazdığı şeylerin anafikri olarak demek istemiyorum çünkü konularını beğeniyorum. Chuck Palahniuk2un ; tıkanma, Gözteri Peygamberi, Ninni kitabını;(anadilinde olmasa bile) okuduğunuzda, demek istediklerim anlaşılır sanıyorum.
