kim demiş nankör diye?
insan oglu mu? Sanki kendi adeta bir vefa örneği, sadakatiyle nam salmış evrene...
Kediler nankör değildir. Sahiplerine yaranmaya, kendilerini beğendirmeye çalışmadıkları için vakur bir duruşları vardır. insanlarsa hep kendi büyüklüklerini kanıtlamak ve kabul ettirmek derdindedirler. Bu yüzden de sadece kedilerden değil, tüm varlıklardan kendilerine minnet duymalarını beklerler. Kedi ise nankör değil gururludur, minnet duymaz çünkü boyun eğmez, tıpkı insanoğlu gibi kedilerin de muazzam bir egosu vardır.
Kedi kolay bir hayvan değildir. Kedileri tavlamak zordur, yiyecek bir şeyler vererek arada gıdısını severek kendinize bağlayamazsınız. Sizi sadece ve sadece siz onu gerçekten çok severseniz sahiplenir. Bir ailede kedinin en çok sahiplendiği üye, hiç şüphesiz ki kediyi en çok seven üyedir. Hisleri o kadar kuvvetlidir ve yanılma payları da o kadar azdır ki, sizin sevdiğiniz insanları daha kapıdan girdiklerinde farkeder, o da sever; sizi içten içe kıskanan, fesatlananları da bir bakışta anlar ve ona göre davranır. Sahibi olan insanı gerçekten içten seviyorsanız, size asla bulaşmaz ancak sizin ondan ne kadar hazzettiğinizin de her zaman bilincindedir.
Evinde kedisi olanın bir evcil hayvanı değil, tıpkı kendine benzeyen bir can yoldaşı vardır ve evet, eğer can yoldaşınız evde hapis kalsa ve siz ölseniz, kendini kurtarabilmek için sizden biraz yiyebilir. Hayata olan adaptasyonu ve bağlılığı tıpkı insanlar gibidir.
Bu anlattıklarımı sadece kedi sahipleri bilir; diğer cahillere her zamanki gibi boş boş atıp tutmak kalır.
