her sabah aynı saatte kalkmak aynı saatte aynı insanlarla aynı duraktan otobüse binip aynı yere oturmak aynı vakitte işe gelip aynı şeyleri yaparak çalışmak aynı saatte işten çıkmak aynı şekilde dönmek evde aynı şeyleri yaparak uyumaya kadar beklemek aynı saatte yatmak ve sonrasında sabah yine aynı şeyleri tekrarlamak gözünü pazartesiye açarken bir kırpışında cuma oluverdiğini görmek akabinde biyolojik saatinin ilerlemesi ve dünya üzerinde kaldığın kalacağın tüm vakitlerde kadrolu insan olarak ömrünü doldurmayı beklerken birden bu manzarayı farkettiğin an anlamsız gelir hayat.
