bizlere doğada aslanların ceylanları yemediğini, aksine okşadığını, insanların "fıtratında" sevgi ve dostluk olduğunu, doğadaki hayvanların herbirinin birbirine saygılı oldğunu, "çok çocuk yapın allah rızkını verir" mentalitesinin acaip güzel, hümanist bir yaklaşım olduğunu gösteren harun yahya eseri. zaten o yüzden besin zinciri diye bir şey yok. o yüzden canlılar yaşamak için hiç bir gelişme göstermeden sap gibi ortada duruyorlar milyonlarca yıldan beri. o yüzden afrikalıların derileri siyah değil. hatta o yüzden hiç savaş diye bir şey yok insanlık tarihinde. malum, fıtrattanmış hani...
edit: pardon ben görememişim, zenci, asyalı , çekik gözlü insanlar yokmuş; filler, aslanlar, kaplanlar vs zaten tek çeşitmiş, hatta ezelden beri dünya üzerinde yaşıyorlarmış, hatta ve hatta dinozorlar da birer aldatmacaymış. yalanmış, imitasyonmuş...
