kadınların bedenlerini hiçbir zaman kendilerine ait bulamayışlarının acıklı bir ifadesi.
doğduklarında anne ve babalarına aittir. evlendiklerinde kocalarına. ama hiçbir zaman kendilerine değil.
kadın bedeninin tasarrufu asla kendine verilmez; çünkü kadın ataerkil toplumda mülkiyet ve değişim aracıdır; kadın insan değil yalnızca bir "mal" dır. Bu sebeple kendi seçimleri, kendi hayatı olamaz. Başkalarına (ailesi ve kocası, ya da çocukları) tâbi olmaya mahkûmdur. Kadının tek yaşama sebebi, soyun devamını sağlamaktır.
Bunun çok modern geçinen avrupa ve amerika toplumlarında da gözümüze çarpması aslında gerçeklerin görünenden ne kadar farklı olduğunu ispatlıyor.
Bunun türk toplumundaki yansımaları için:
"allah sahibine bağışlasın"
"karım/çocuğum değil mi, severim de döverim de."
"kızını dövmeyen dizini döver"
"at avrat silah"
