otobüsün kalkmasına yarım saat kala ailecek gelinir otogara.otobüs çıkıp gelene kadar genel geçer öğütler verilir. senin içinde özgür olacak olmanın verdiği tuhaf bir her an uçacak kuş misali duygular vardır. annenin kalbindeyse hüzün korku endişe... sonra otobüs yanaşır bavullar yerleştirilir. sen binersin camdan dışarıya onlara bakarsın. yüzlerinde gülümseme vardır ama çeneleri titrer. sen de aynı sekilde az önce yaşadığın yaşasın özgürüm hissi boğazında kocaman bir yumru oluverir. otobüs hareket eder. senin gözlerinden yaşlar boşanır, yanında oturan yabancıya hissettirmemek için çabalarsın gizlemeyi. otobüs dönerken uzaklaşmaya başlayan annene bakarsın artık o da ağlıyordur. bu belki son görüşmeniz değildir ama sen artık büyümüşsündür, çocuk saflığın yoktur, hele ki büyük bir şehre geliyorsan yaşam bazen çekilmez olacaktır. şimdi gerçekten evinde oturan insanlar bunun değerini çok iyi bilmeli.
