tanışmadığın birine aşık olmak zordur. önceleri sen de onu tanımazsın ama daha sonra takip etmeye başlarsın her hareketini ve o insanı çözmeye çalışırsın. aynı zamanda göz göze gelmekten kaçarsın. aynı ortamda olsanız bile uzaklaşırsın. eğer onu hergün görürsen bu duygu hiç geçmez. onu biriyle görünce depresyona girer yastığını başına bastırıp ağlarsın. her yerde onu görmeye, başkalarına yanlışlıkla onun adıyla hitap etmeye falan götürürsün olayı. sonra bir gün olur ve ortamlarınız ayrılır. bi daha onu hiç görmezsin. ama adı geçince hep bi burukluk hissedersin. biraz zaman geçince aslında "yalnızca kendin yaşadığın hatıraların" tatlı birer anıya dönüşür. hatırlayınca tebessüm edersin ama içinde bi taraf hep "tanışsaydık ne olurdu acaba" diye düşünmekten kendini alamaz.
