lokasyon: iş görüşmesi yapılan şirketin toplantı salonu.
insan kaynakları elemanıyla ciclista iş görüşmesi yapmaktadır.
elemanın önünde cv ve soru listesi vardır. Meslekten başlanır:
iK: Seyahat işletmeciliği okumuşsunuz, neden kendi işinizi yapmak istemiyorsunuz?
ciclista: çünkü türkiye'de bu meslek üzerine üniversite okuyanların fazla şansı olmadığını düşünüyorum. turizmle ilgili bir bölüm okumak ne yazık ki türkiye'de değer gören bir şey değil. ben de kendi mesleğimle ilgili bir iş yapmamaya karar verdim. Çünkü ilkokul mezunuyla üniversite mezunu aynı kefeye konuyor bu sektörde ve feci bir sömürü düzeni var.
ik: neden? otellerde çalışmayı ya da rehberlik yapmayı düşünebilirdiniz?
ciclista: (ya sabır) gülümseyerek: ama onlar benim branşım değil, benim branşım seyahat işletmeciliği. yani yalnızca seyahat acentalarında çalışabilir, veya kendi acentamı kurabilirim. bu bahsettikleriniz için ayrı bölümler var üniversitelerde.
ik: hmm...turizm okuyanlar her işi yapamıyor mu?
ciclista: hayır. yalnızca kendi branşınız üzerinde çalışabilirsiniz. Bir kardiyoloğun beyin ameliyatı yapamamasıyla aynı şey (artık daha nasıl anlatılır bilmiyorum)
ik: peki bizim firmamızı neden tercih ettiniz?.... diyerek kafa ziken sorulara devam edilir.