bu film için bir tanım yapmak zor. ne desem içi biraz boş kalacak ya da spoiler vermiş olacağım. yine de, sessizliğin senfonisini seven bir polisin kısa öyküsü olarak tanımlayabilirim. kabaca bahsetmek gerekirse, doğadaki her nesnenin aslında potansiyel bir enstrüman olduğunu çarpıcı ve eğlenceli bir şekilde gözler önüne seren, insanların müzik yapacağım derken kendilerini belli kalıpların içine hapsetmesini eleştiren oldukça başarılı bir film. akla gelebilecek her nesne ile ritim tutmaya çalıştığım için beni biraz fazla etkilemiş olabilir, bilemiyorum.
bu arada ek bilgi: film isveççe seslendirilmektedir. puanım ise 8/10
