sınavdan önceki tenefüste sınıfta durmazlar bi de, hocaların yanında falan takılmaya özen gösterirler ki o kritik anlarda, sınavda kopya çekmek isteyeceği muhtemel öğrenciler gelip de, "oolum! vercen di mi bak? yoksa bozuşuruz heaaa!" gibi cümleler sarfedemesin kendilerine.
kağıtlar en ön sıradaki öğrencilere verilir, bu kopya veremeyen öğrenci de en öne oturmuştur ki, öğretmenin gözünün önünde olup da, kopya veremediği zaman "abi.. hoca bakıyordu, nasıl verseydim yani?" gibi savunma mekanizması geliştirebilsinler. arkasındaki arkadaşlarına elindeki kağıtları uzatmadan uzun uzun bakar sorulara kolay olması için, kopya vermek zorunda kalmaması için yalvararak, sınıftan gelen "hadi be! otur da çöz bi de hepsini istersen" gibi serzenişlere kulak asmadan.
sonunda kazasız belasız sınav başlar, dolayısıyla kopya isteyen ve kopya veremeyen öğrenciler için gergin dakikalar da.. yandaki kopyacı dürter, arkadaki sırayı tekmeler, çaprazdaki silgi istiyor gibi yapar; bizimki de terler içinde kalır, bi yandan sınavı yetiştirmeye, bi yandan da etrafındakileri görmezden gelmeye çalışır. çünkü görürse, kopya vermeye çalışırsa, bünyesinin kaldırmayacağını biliyordur. önce kulaklarının, ardından bütün yüzünün kızaracağını, ellerinin titreyeceğini, deli gibi terleyeceğini,dakikada en az 60 kere göz kırpmaya başlayacağını biliyordur. bu nedenle, arkadaşlık hatrına da olsa, hiçbir şey gelmez elinden.
sınav sonundaki diyalogsa şöyle olur;
-o kadar dürttüm, bana mısın demedin be abi..
+yaa.. diyorum ya.. hoca bakıyordu!
-bırak yaa.. adam sınıftan dışarı çıktığında bile tınmadın!
+ya.. o sırada da kesin bakıyodur diye düşündüm kenardan, hem çok da iyi değildi benim sınavım.. zordu sorular..
-o yüzden 5 sayfa yazdın verdin hocaya di mi? ayıp lan.. hakkaten ayıp..
+tamam abi.. 2. sınavı var daha bunun.. o zaman hallederiz..söz!
-geç bunları geç.. sınavda bi daha yanında oturanın **
