ne nefret etmen gerekir unutman için ne de unuttuğunu söylemek fayda eder.aklına gelir gelmesine.hatta belki uykuya bile onun hayaliyle dalarsın.sabah uyandığında orada değildir.şizofrenik bir şekilde küfürler savurursun ardından o karşındaymış gibi.bazen sessizliğe fısıldarsın onu çok özlediğini kulağına fısıldar gibi.durakta gördüğün her bodur çirkin adamı ona benzetirisin.kızarsın kendine neyini sevdim ben diye.sarhoş olmak istersin her gece ayık kafan ağır gelmeye başlamıştır.dinlediğin şarkılarla gelir oturur yanına koyar omzuna başını.beklersin öylece.geldiği gibi gitmesini..baktın olmuyor alır koynuna yatarsın.sabah uyandığında yine başlarsın sövmeye.bu bir kısır döngüdür.sonu gelmez.seneler çürütürsün ardından.boşa geçmiş onca yılına sövmeye başlarsın bu kez.yalnız çalan telefona bakmak korkutur seni.çünkü bilirsin ki söylediği her yalana yine inanırsın.unutmak mümkün değil gerçekten sevene.
