aklımın eremediği duygudur. nedendir bilinmez işe gidersin zevk alamazsın mutsuzsundur, dışarıda arkadaşlarınla dolaşır, gezer veya bir kafe de oturursun mutsuzsundur. o an oradayım ama "ne işim var ki burada? bak şimdi oturduk iki kahve içiyoruz e haydi bir şeyler de yedik, hadi eğlenelim diye iki langırtta attık peki ya sonra?"
aslında bir beklentim mi var benim? işe gidiyorum ama gitmemin bir sebebi olmalı, dışarı çıkıyorum ama çıkmamında bir sebebi olmalı, o kafede oturuyorum ama oturmamında bir sebebi olmalı.
bazen sebep bulursun, o sebebe ulaşacağını düşünürsün aslında ne kadar uzak olduğunu anladığın an yine sıkılırsın.
sorumluluk denen şey de var üzerinde, kendince stress içerisindesin ama hala rol kesmeye devam ediyorsun.
düşünüyorum bazen ben boş bir insan mıyım veya çok mu rahatım bunlar bana batıyorda böyle hissediyorum diye düşünmüyorda değilim ama bakınca da pek bi rahat değilim.
çünkü mutlu değilim..
3 senedir içinde bulunupta çıkamadığım durumdur, keşke 3 sene önceye geri dönebilsem diyorum ama;
"geçmişe dönme çünkü orada zaman durdu" sözümle çelişiyorum.
