platonik aşık olduğum kızı sınıfta tek başına yakaladım. hemen gidip yanına oturdum, günlerdir kafamda tasarladığım espirileri yapmaya başladım. birkaç hikaye anlattım, baktım kızın da hoşuna gitti, ondan da cesaret alarak iyice kaptırdım devam ettim. ben anlattıkça kız gülüyor, o güldükçe ben daha hızlı, daha heyecanlı anlatıyordum. işte tam bu sırada ağzımdan çıkan 2 tükürük damlacığı birdenbire ona meyletti. belki ağzımdan çıkışından ona ulaşması bir saniye bile sürmedi ama bana bir ömür gibi geldi, çaresizce havadaki hareketlerini izledim. normalde fark etmek dahi imkansız, tuz zerreciğinden bile küçükler. ama kız fark etti. hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalıştı* ama çok geçti.
