tutumlu olmaktır, eskiden her şey daha kısıtlıydı, tabak yerine ortaya tencere koyup verdik, sucuğu, muzu anca yılbaşında özel günlerde görürdük, şimdi her şey çok bol, benim kendime ait odam bile olmadı, şimdi kendi göremediğimiz hayal dahi edemediğimiz imkanları çocuklarımıza sunduk ama hiçbir şeyin kıymeti bilinmiyor. tüketim toplumu olduk çıktık, çamaşır makinesi almak için 1 yıl para biriktirirdik anca öyle sahip olurduk, şimdilerde evler eşyadan geçilmiyor ama alınan hiçbir şey bizi tatmin etmiyor daha 1 hafta kullanmadan sıkılıp bir kenara atılmış oluyor, sapıtmış durumdayız.
