ihtiyaçtan doğan bir durumdur bu. sonuçta, insan değer verdiği insana güvendiği için vermektedir ve karşı tarafında aynı şekilde kendisine değer vereceğini, yanında bulunacağını hissetmektedir. sosyal bir hayvan olan insanın yalnız yaşamayacağı ortadadır. buradaki aşırıcı derece noktasına değinirsek; bu da dostluktur hacı. evet kimi zaman elinizde patlar ama patlayana kadar asla "acaba haddinden fazla mı değer veriyorum?" demezsiniz. gün gelir yamuğa uğrarsınız, verdiğiniz değerin karşılığını bulamamış olursunuz. işte o zaman ya değer verdiğiniz kişiyi değiştirir ya da bir şans daha vermeyi seçersiniz.
