ateistin bizatihi kendisinden değil zihniyetinden nefret eden yazarlarda vardır.
bilimsel bilgiye kendi materyalist yaklaşımını mutlak gerçeklikmiş gibi sunma çabaları,
kendilerinin adeta üstün ve sorgulayıcı insan konumunda görüp diğerlerini aşağılama eğilimi,
kimisinin sürekli kutsal olana haklı haksız (ikilemenin ikinci kısmı asıl nefret sebebi), bk at izi kalsın mantığıyla yaklaşmaları
eleştiri sınırının ötesinde aşağılama, tahrik etmeye dönük söylemleri;
derken.. elbette tahrik edilen insanlarda genelleme yapma eğilimlerinden her zaman sıyrılamayabilir.
inanmama hakkını veren, inancı direk olarak bilinmekten üstün tutan yaratıcının emri ile inanmayan insanı sırf inanmadığı için kişisel olarak nefret etmek söz konusu olmamalıdır, ama elbette ortaya koyduğu zihniyete karşı, bir karşı duruş beklememe saflığında da olmamalı kimse.
