vefatıyla insana değeri bilinemeden göçmek nedir sorusunu sorduran büyüklerdendir bu da. sorunun cevabı aşık reyhani gibi adamlara göre tabi ki bilindim ne oldu bilinmesem ne olurdudan başka bir şey olmaz. ama insan yine de üzülüyor be. ben üzülüyorum işte böyle tepeden tırnağa has, hakiki sanatkar-bilge dünya ozanları öldüğünde ortalıkta yaprak bile kıpırdamayınca.
sonra yine aynı soru geliyor aklıma: aşık mahzuni, aşık veysel daha mı büyük sanatçı idi? değildi ise neden aşık reyhani o kadar tanınmadı, tanıtılmadı? insanların onun duru, saf, alaveresiz dalaveresiz, süsten haddeden geçmiş sabah güneşi kadar net, aydınlık ve sade şiirlerine, deyişlerine ihtiyacı mı yoktu? insanlar artık her şeyi kendi başlarına, bilgeler olmadan, onların nasihatleri olmadan yapabilecek kıvama mı gelmişler, herbiri üst insan mı olmuş yoksa? yok o kadar da değilse neden, niçin aşık reyhani hak ettiği değeri görmüyor diyorum. görsün istiyorum görsün ki böyle bir dev kameti tanımaya ne kadar geciktiğimizi anlayalım, bunun gibi daha ne değerleri görmezden geldiğimizi, göremediğimizi anlayalım.
