başlık sahibi yazar arkadaşıma katılmadığımı bildirerek başlamak istediğim tanımdır.
genç erkeğin "olgunlaşmamış"lığın en mümkün olabildiği evreyi yaşıyor olduğu için değil aksine aritmatik ortalamanın "olgulaşmamış"lığına rağmen standart sapmak sınıfına sokulabilecek olgunlukta bir erkek olduğu için, muhatap olunan hanımın yaş guruplarında dahi en tabii gereksinimlere hitap edebilecek yetiye sahip erkekler mevcut olmadığı için genç erkek tercih edilir.
bilindiği gibi teorik olarak öğrenme yerine yaşayarak tecrübesel öğrenme yöntemleri yaygındır .
ve bu doğrultuda da kadın-erkek tüm kategorilerin olgunluğunu en fazla etkileyen hadise "yaşanmışlık"tır. kişi yaşadıkça yani yılları geride bıraktıkça-amiyane tabirle büyüdükçe- olgunlaşır/zarifleşir/muktedir olur. fakat her zaman bu kural geçerli değildir, genetik sebeplerle/allah vergisi donanımlarla/yoğun yaşanmışlıklarla * akranlarına nazaran daha ileri derecede olgunluğa/karaktere/duyusal zekaya sahip gençler göze çarpar...
ve kendi kategorisindeki karşı cinslerinde olması gereken -fakat hüsranımsı olmamazlıkları temsil eden- beklentilerin daha alt kategorilerde* var olduğunun farkındalığı, bir gizem/hayranlık/sempati hasıl eder söz konusu hanım kahramanda ve samanlık seyran olma sürecine girer...
zannetmem ki, hatun kişi, "olgunlaşmamış"lık karşısında bir hevese kapılıp aşık olsun. çünkü aşk için hayranlık, kaybetme korkusu, sevilme kaygısı, kabullenilme,aidiyet, güvende olma hissi ve ulaşılmazlık gibi sayısız çarpıcı etken gereklidir.
ezcümle; sırf "olgunlaşmamış"lık-ister fiziki, ister ruhsal olsun- özelliği nedeniyle aşık olmak sübyancılıktır.
