164.
-
beyfendi vakti zamanında öyle bir adamdi ki ceketinin rengine uysun diye saçini boyamaktan
çekinmezdi.
Uzayliydi, "Uzaydan gelmedik ki, dünyaliyiz biz" diye sarkisi vardi.
Bir de
"Memisler" adli sarkisi vardi. Duydugumuzda gülmekten yarilarak ikiye ayrilmistik. Sözleri
söyle bir seydi sanirim:
Elmalari yemisler,
Seftaliyi yemisler,
Gülmüsler eglenmisler,
Güllü kizi yemisler,
Lambaya püf demisler,
Nasil etti bu isi,
Tebrik ettim memisi ...
diye sürüp gidiyordu. Inanilmazdi, onu ailecek sevmis, bagrimiza basmistik.
