köydeki evimizin oturma odasında, kapının arkasında asılı bir ceketi var rahmetlinin.. babaannem, vefat edince asmış oraya.. başkası görse yüzyıllardır orada zanneder.. ne vakit köye gitsem ceplerini karıştırırım, inceden bir nefes çekerim ciğerlerime.. hani olmaz da, hayal işte, bir gece gelir de giyer bize bir tutam kokusu kalır.. özlem işte, fena bi'şeydir arkadaş.. insanı sızlatır..
