bu şehirden nefret ediyorum
evime çıkan her sokaktan
sensiz bu şehirde aldığım her nefesten
hiç bu kadar acıtmamıştı canımı
hiç böylesine içim nefretle dolmamıştı
en sevdiğim parkın içinden geçerken
kafam dimdik yürüdüğüm o caddeden
şimdi geçerken içimde bir hüzün
yaşayamadığım günlerime..
bu şehirden nefret ediyorum
sen yoksun diye
içimdeki yalnızlığı büyütüyorum
bu şehre inat yine de nefes alıyorum
nefret dolu olsa bile
ben yine hep seni seviyorum
bu şehir bahane..
