mortal kombat, street fighter'dan nasıl belirgin bir çizgiyle ayrılıyorsa, king of fighters'da diğer fighting oyunlarından o kadar belirgin bir çizgiyle ayrılır. çünkü zamanında oynanabilirlik açısından onunla kapışabilecek tek dövüş oyunu samurai shodown idi. ama onun da zorluk derecesi yüksekti ve bir şekilde fazla popüler olamamıştı.
kof'un diğer güçlü kozu ise mükemmel bir şekilde hazırlanmış senaryosuydu. senaryo açısından onunla kapışabilecek tek oyun ise hali hazırda mortal kombat ama onun sorunu ise fazla karışık hikayesinin oyunda pek iyi işlenememesiydi.*
karakter zenginliği bakımından bir nevi all-stardı zaten kof. art of fighting, fatal fury gibi oyunların sevilen karakterlerini barındırmanın yanı sıra yaratılan kyo kusanagi ve iori yagami gibi ana karakterler oyunun kendi çizgisini çizmesini kolaylaştırmıştı.
en son değineceğim nokta ise dövüş öncesi konuşmalar ve iori'nin namı-diğer ameliyat kombosu. o dövüş öncesi konuşmalar o kadar güzel detaylar içeriyordu ki birbiriyle bağlantılı karakterler karşı karşıya geldiğinde farklı tepkiler veren karakterler oyuncunun oyundan aldığı keyfi ikiye katlardı.
iori'nin ameliyat kombosu sırasında durup ekrana bakması, ardından kıyıma devam etmesi ise anlatılmaz yaşanır diyorum.
