şişşt pişt mişt deyince etrafa baktım, titredim bir. annem tip tip baktı bana ''anne valla ben değilim'' der gibi baktım anneme. çünkü sesin nereden geldiğin ben de bilmiyordum. uzun süre bakıştıktan sonra evi kontrol için dama çıktım. tahta kapıyı açarken tahtanın gıcırtısı daha da paranoyak yaptı beni. hemen kafamda death note ve prison break kombinasyonu yapıp taktiksel ve matematiksel hesaplamalarla yürümeye başladım.. az ileride bizim damı aydınlatan ampülün sallandığını gördüm. lambanın aşağısında bıraktığı sallanan gölge benim diyen korku filmini ayaklarında ninni diye sallayabilirdi, yeminle. ilginçti, ilginç olan hava rüzgarlı değildi. hatta durgun denilebilirdi. ''ohaa bu nasıl lamba lan'' dedim sallanıyor kendi kendine.. ''acaba biri mi dokunup kaçtı''... bir ara gözüm bizim bahçenin içindeki ağaçların şırıltısına takıldı. sanki alttan biri ağacı sallıyordu. aşağı doğru baktım fakat kimseyi göremedim. sonra tekrar merdivenlerden eve doğru indim. odaya girdiğimde bir daha o sesi duydum ''şişşt pişt mişt'' bu defa sesin geldiği yeri gördüm. bu ses bilgisayardan geliyordu. baktım ekrana uludağ sözlük aklından tuttuğunu bilir başlığı açık. sayfayı yenileyince dank etti kafama. bu da bana liptonun güzel bir anısı oldu. teşekkürler. **
