bu şarkı, bozkır ortasının günbatımında da, bir metropolün rutin ruhzsuzluğunda da aynı duyguları depreştirir.
sanat nedir diye sorulduğu vakit cevabını veremeyen bir insanın, zeki mürenin bu hüzünlü melodisini dinleterek, işte sanat budur demesinde hiçbir abes taraf yoktur...