1648 westphalia antlaşması ile avrupada yeni bir devletler arası ilişkiler sistemi yaratıldı. bu sistemde, daha güçsüz devletlere karşı güç kullanmanın doğal bir davranış olduğu fikri benimsendi. herhangi bir devlet diğer devletler karşısında sınırlarını güvence altına alabilirdi. kendi sınırları içinde rakip olabilecek güçleri kaldırabilirdi. Diyebiliriz ki westphalia antlaşması, feodalitenin çoklu ortamından merkezi bir yönetime yöneltmiş; uluslararası sistem bu sürecin ateşleyicisi olmuştur. birbirine rakip devletler, her biri için birer risk oluşturmakta ve bu durum Avrupa da savaş enflasyonuna sebep olmaktaydı. bu dönem disiplinli bir askeri eğitim gerektiren sürekli ve profesyonel orduların doğuşunun dönemi olmuştur.
ordunun boyutunun büyütülmesi askeri harcamaları arttırdı. coğrafi keşifler nedeniyle güçlü bir donanma oluşturulması şarttı. donanma için liman, limana ulaşım için yollar, düşman ordulardan daha büyük bir ordu yaratılması, bu ordunun günlük masrafları, topu, tüfeği... ordunun var olması ve varlığını koruyabilmesi için merkezileşmiş bir yönetim biçimine ihtiyaç vardı. kısacası westphalia modern devlete giden yolda önemli bir kırılma noktası olmuştur.
