şayet kalabalık bir ailenin üyesiyseniz tatsız tuzsuz kaşık sallamaktan ibarettir. paylaşılan şeyler paylaşılmayan şeylerden daha güzeldir. bir kahveyi, bir çayı, bir sigarayı, bir ekmeği paylaşmak hayatı gerçekten yaşanır kılar. bütün bu paylaşımların toplamı birlikteliktir her ne sebepten olursa olsun bu birliktelik teke düşüyorsa gerçekten tatsızlık tuzsuzluk başlar ve artarak devam eder. yemeğin tuzunun eksik geldiğini fark ettiğin zaman masanın diğer ucundaki tuzluğu isteyeceğin kimsenin olmamasıyla çift yumurta ikizleri olan bir şeyden bahsediyorum, her zaman olmasa da genelde can sıkıcıdır tek başına yemek yemek. tıpkı diğer tek başına yapılan işlerin rutinleştirdiği hayat gibi çekilmez ve pürüzlü...
