uzun zamandır yalnızlığa mahkum kalmış bir insanın fikirleridir. hiç bir değeri yoktur, sorumluluk kabul edilmez.
madde1:uzun bir süre kendinden başkasıyla muhatap olamayacağın için kendinden nefret edeceğin hatıralarını geriye sarıp sarıp izleme.pişmanlıkları hatırlamak bir boka yaramaz.
madde2:illa bir şey izleyeceksen yak bir sigara otur filmini izle.
madde3:neden yalnız kaldığını sorgulama.bütün o büyük yazarlar, şairler aylarca otel odalarında tek başlarına yaşamak zorunda kalmışlardır.yalnızlık piyango misali herkese çıkabilir.
madde4:aylar önce büyük hevesle başlayıp zamansızlıktan bitiremediğin kitabını bitir.yalnız kaldığında dünyaya bir de başkalarının gözünden bakmaya yarayan kitaplar senin ufkunu genişletir, kafandaki sesleri bir nebze susturur.
madde5:dertleşmek için pesimist arkadaşlardan uzak durun.mutluluk da mutsuzluk da bulaşıcıdır. saçma sapan tespitleriyle keyfinizi kaçırır.
madde6:mal mal mutlu günlerdeki fotograflarınıza bir başkasının hayatıymışçasına iç geçirerek bakıp durmayın o günler bir daha geri gelmeyecek ancak o an ki mutluluğunuza benzer mutluluklarla hayatınıza devam edebilirisiniz.
madde7:sokaktaki kedi ve köpekleri besleyin, hele şu soğuk havalarda bir kedi yavrusunu evinize alma büyüklüğü gösterirseniz kendinizi yalnız bile hisetmeyebilirsiniz.çünkü kedi beslemek sadece bir hayvan beslemek değildir (kedi sahipleri ne demek istediğimi anlamıştır *)
madde8:boğulacak gibi hissederseniz (ki yalnızlığında en büyük cezası bu hislerdir) o an içinizden ne geçiyorsa yazın.
buraya yazın, ajandanıza yazın, boş bir a4 e yazın ama yazın...
madde9:alkolden uzak durun, tek başınıza içmeyin terk edilmiş bir haldeyseniz onu arama gafletine düşersiniz.illa canın çok içmek istiyorsa yalnızlıklarda bir şişe bira çok iyi gider.
