Kemal Sunal'ın böyle bi durum ile karşı karşı karşıya kalan bi adamın hayat hikayesini oynadığı bi filmi hatırlattı bana. Film o günün sosyal ve sosyo-ekonomik yapısına, siyasi gündemine ince göndermeler yapan kinaye veironi dolu bir dilmdi... Ona benzer bir durumda benim başıma geldi stajyer olduğum kurumda bir sunumda teknik ekipteydim ve sunumu yapan uyuzun peltek konuşması sonucu normalde hiç gülmediğim halde birden pızp mızp diye dudaklarımı kaplaı tutmaya çalışırken aniden gülmeye başladım sanırım içinde bulunduğum ortamın gergiliği böyle bi duruma gebe kalmıştı.... Ve az kalsın stajım yanıyordu.. Gülmek her zaman hoş olmuyo