eleştiri herşeyden önce devrimcidir ve bilgi sahibi olmayı gerektirir. var olanı değiştirmeye çalışır,düzene çomak sokar. bu yüzdendir ki kabul edilmesinde rahatsızlık yaşanır. eğer bahsi geçilen iş, somut anlamda reaksiyon vermekse bu zaten eleştirinin en son evresidir. yok değilse, yüzde bilmem kaçını kullanabildiğimiz beynimizin daha çok kullanıma kapatılmasını istemekten başka birşey değildir, kaldı ki buna en başta tabiat müsaade etmez. sonuç olarak eleştirinin tartışılmaz bir gücü vardır ve gelinen her nokta, eleştirilerin ürünüdür.
