ayrı geçen her gün daha da bi özlenen.. daha 15 bile değildi yaşlarımız ayrılırken. 5 sene olmuş; dile kolay..
okula bile gitmezken, o minicik elleriyle abisinin kitaplarını, çantasını büyük bir merakla karıştıran.. elinde çekirdek, balkonda yoldan geçene " senin adın nee " diye bağıran minik şeytan.. abisiyle birlikte oyun oynayabilmek uğruna yemekten, sevdiği çizgi filmlerden vazgeçen.. dedesiyle birlikte yatmayı çok isteyen.. daha üç yaşındayken gurbet kavramıyla tanışan ve hala o kavramı yaşayan.. diğer kızlardan cidden farklı olan.. nerde ne yapılması gerektiğini, nasıl giyineceğini, ne konuşacağını iyi bilen.. okul çıkışlarında, nasıl olduğu hala çözülememiş bir şekilde abisinin yanında beliriveren.. tek gülüşünün dünyalara bedel olduğu.. bir gün abisini üzdüğünü düşünüp, " al tüm tasolarım senin olsun " yazılı notu masanın üstüne bırakan.. hep mutlu olması istenen.. büyüdükçe güzelleşen.. eski fotoğraflarda en çok aranan.. bazen kızan, bazen kızdıran.. ama hiçbir zaman kıyılamayan..
kuzum, bebeğim, bitanem.. her şeyimsin.. çok seviyorum seni..
