çocukken niçin dinlendiğini anlamıyordum açıkçası. belki de o'nu biraz ürkütücü buluyordum.
ama insan yaşı ilerledikçe anlıyor o'na niçin sanat güneşi denildiğini.
şiirlerde, romanlarda, tamburlarda, kemanlarda, şarkılarla alkışlarla yaşıyor.
çoktan unuturduk belki, ah bu şarkılar olmasaydı.
inleyen nağmeler ruhumuzu sararken,
mesut bahtiyardan şarkılar dinledik, dinlemeye devam edeceğiz...
