san tapiyorum derdi ve ben bu kelimeden korkardim
ailesi icin delirirdi ve bir gun o ailede olmak bana bir lutuf gibi gelirdi
et yemegi severdi ve saglik icin zararli diye uyarmamdan sıkılır bazen de kızardı
gozlerı guzeldı, bakısları da
sensız yasayamam hep benle kal derdı sen hayalımdın gercek oldun derdı ve bunu soylemekten zevk alırdı
hep gelecege daır hayallerı vardı, guclu olmak ve daha da guclenmek ısterdı
hassastı, basta cekıngendı ınsanlara karsı
sureklı yenı hobıler edınırdı ve bununla hayatına kısa surelı renk katardı
bana kararlı olmam ıcın ogutler verır, bırgun ıyı bır yerde benı gormek ıcın desteklerdı
mavıyı severdı, sadece bende
bacakalrı agrırdı, cabuk yorulurdu
teknolojıyı takıp ederdı elektronık aletlere ılgı duyardı
yazmayı, okumayı sevmezdı
resımlerle acıklardı duygularını, isteklerini ve hayallerini
yeteneklıydı ama kullanmazdı
yardım eder sonra da soverdı neden hep ben yardım edıyorum kımsenın bana faydası yok dıye
ve daha nıcelerı...
ona yardım edebılseydım, ofke nobetlerını dındırebılseydım, tek huzurlu lımanıydım daha cok huzur sunabılseydım
sımdı bu yazıyı yazmazmıydım dıye dusundurtur bu detaylar..
zamanla degıstı, herkes gıbı, ben gıbı,
bu detaylar gecmıse daırdı
gelecekte de hayatımı doldurabılırdı
ama adı ustunde eskı sevgılıyle bıttı, gıttı...
