Paslı bir çivi oldun yüreğime battın,
Bir kez kavga ettik diye beni sattın.
Ben senin için gönül evleri inşa ederken
Sen ise aşıma ekmeğime zehir kattın.
Ekmeğini ha bire sevda suyuna bandın,
Bir hiç uğruna onun bunun lafına kandın.
Seni gönlüme sultan yapmak isterken,
Anlamadın bir türlü sen beni rol yapıyor sandın.
Bir yıldız misali sevda asumanından kaydın,
Bile bile sen bu sevdadan caydın.
Seninle geçireceğim günleri düşünürken,
Sözümü dinlemeyip sen beni hiçe saydın.
Sevdiğimi bildiğin halde beni arkamdan vurdun,
Yüce dağ misali yollarımı kapadın önümde durdun.
Hayatımın baharında ölümü hiç düşünmezken,
Çağırdın celladlarını idam sehpasını karşıma kurdun.
Çok çekdirdin bana sevda heybelerim çileyle doldu,
Gonca güllerim hazan gelmeden baharda soldu.
Ben sevda çapasıyla köklerini havalandırırken,
Sen gibi sevdadan anlamayanlar gelip güllerimi yoldu.
