'viva la muerte' çığlığı atar
delik deşik olmuş insanlığım
ölüme her gün yaklaşır, yakışır
pusuda derler, ama sus pus herkes
konuşmak istemez, düşünmek istemez
ölüm gelince, gitmek istemez
servet verseler, daha yaşamak için
kızmak için, acı çekmek için
utandığın izleri silmek için
değmez bazılarına, değince soğuk el
gitmek istemez, kalmak istemez
her gün serin olan denizinde,
ve zaten hep içinde yüzdüğüm,
bir balıkçı görüyorum iskelede
oltasını atmış duruyor, bakıyor
geçmek istemez, çekmek istemez
nereye gitsem değişmiyor boyutu
zamanı aşsam, şekiller bozsam
umrunda değil, biliyorum
gene ağır basar kalbim
gene hafif kalır aklım
sarmak istemez, sormak istemez
bıktım diyorum, bitirmek istiyorum
üsteliyorum, tökezliyorum, ama
hep yanında olmak istediğim
seni kusurlu ve dengesiz yaratan
almak istemez, almak istemez.
