işim gereği gidip gördüğüm dünya şehirlerinin hiç birinde yaşayamadığım duyguları bana tattıran şehir. sahip olduğu kültür, medeni duruşu, havası-suyu-kızı, içip eğlenilen kordon'u, cumartesi kahvaltılarının vazgeçilmezi bostanlı'sı, mis gibi havasıyla karşıyaka'sı, gecenin bir vakti söğüş yemeye gidilen üçyol'u, bir ucundan girilip diğerinden çıkılan kemeraltı'sı, geceyi aydınlatan ışıklar, pasaport'ta lamba direklerine asılı saksılar, hiltonun arka köşesindeki karışıkçısı (bilmeyen kumru der...), pastanelerin önünde dökülen lokmalar, gece karanlığında alsancak garı ve hatta gaziemir'i ve hatta buca'sı...izmir'de bir yaz akşamüstü dolaşmak bir ömre bedel değil midir? bedeldir anasını satayım! canım memleketim, çok özlediğim, elbet bir gün sana geri döneceğim!
