anlatayım;
otobüsteyim, o kadar dolu ki, tutunacak her yer bana çok uzak. önümdeki yakışıklı beyfendiye tutunayım dedim*
sesini çıkarmadı, farketmedi sanıyorum, çaktırmıyorum.
birkaç dakika sonra yolun en virajlı yerinde çocuk dönüp* 'sıkı tutun viraj var.' dedi. ...ve ben 'bir otobüste yaşanacak en büyük rezillik' i yaşamış oldum...
