bourdieu'nün alanların yapısını anlatmak için kullandığı oyun benzetmesinden türeyen bir nosyondur. illusio oyunun oynanabilirliğini kabul etmek, kendini vermek, oyuna girmek ve oyuna kaptırmaktır. her alan, özgül bir çıkar biçimini, oyunda kaybedilip kazanılacakların değeri konusunda sözsüz bir kabul olarak ve alanı yöneten kurallara pratik hakimiyet olarak özgül bir illusio'yu oluşturur ve harekete geçirir.
